وانگه که تو آمدی. نبودم من

صد ره به رخ تو در گشودم من

بر تو دل خویش را نمودم من

جان مایه آن امید لرزان را

چندان که تو کاستی.فزودم من

می سوختم و مرا نمی دیدی

امروز نگاه کن که دودم من

تا من بودم نیامدی. افسوس

وانگه که تو آمدی. نبودم من